5 عامل محیطی در لکنت زبان
عوامل محیطی می‌توانند تأثیر فراوانی بر لکنت داشته باشند. از جمله عواملی که ممکن است تأثیرگذار باشند، می‌توان به آلودگی هوا، نوفه و صدا، استرس و تحریکات محیطی اشاره کرد. آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین عوامل محیطی است که ممکن است بر لکنت تأثیرگذار باشد. تحقیقات نشان داده است که آلودگی هوا می‌تواند به افزایش میزان لکنت زبان منجر شود.
همچنین، نوفه و صدا نیز می‌تواند به عنوان یک عامل محیطی تأثیرگذار بر لکنت محسوب شود. تحقیقات نشان داده است که سطوح بالای صدا می‌تواند به عوارض برای سلامتی روانی و اجتماعی افراد منجر شود، که این تأثیرات ممکن است بر لکنت نیز مؤثر باشد. به خصوص به دلیل بازخورد نامناسب از صدای خود فرد این عامل به بدتر شدن لکنت منجر می شود.
به علاوه، محیط خانوادگی و محیط بیرونی نیز می‌توانند نقش مهمی در رشد و توسعه زبانی کودکان داشته باشند. محیطی که کودکان در آن بزرگ می‌شوند، می‌تواند بر توانایی های زبانی آنان تأثیرگذار باشد. بنابراین، محیط خانوادگی و محیط بیرونی می‌توانند در پیشگیری یا کاهش احتمال مشکلات مؤثر باشند. یکی از این محیط ها که غالبا درباره آن صحبت می شود مهد کودک است که می تواند بسته به شرایط هم به کودک کمک کند هم به ضرر او تمام شود. این نکته بسته به شرایط زبانی و یا شرایط عاطفی کودک توسط درمانگر تعیین می گردد.
لازم به ذکر است که برای مقابله با اثرات محیطی بر لکنت، اقداماتی مهم انجام گرفته باید، از جمله توجه به کیفیت هوای تنفسی، کاهش تعرض به صداهای مزاحم، و ایجاد محیط‌های حمایت‌آمیز برای رشد و توسعه زبانی کودکان. همچنین، آگاهی افزایش یافته در مورد این موضوع می‌تواند به پیشگیری و مدیریت بهتر اثرات مخرب محیطی بر لکنت کمک کند.
گفتاردرمانی لکنت زبان
از دیگر عوامل محیطی مهم که اثرش بر همه مشخص می باشد عوامل عاطفی و هیجانی در بروز و یا تشدید لکنت می باشد. مشاجرات خانوادگی و مرگ عزیزان و یا تولد یک خواهر و برادر جدید یا تغییر محل زندگی مثال هایی ار این موضوع هستند. برخی از این عوامل قابل پرهیز و جلوگیری می باشد در حالیکه برخی غیز قابل اجتناب می باشند.
بیاییم کمی درباره رفتارهایی صحبت کنیم که به راحتی قابل اجتناب هستند: مشاجرات خانوادگی!
من به عنوان یک گفتاردرمان که نزدیک ۲۰ سال است با کودکان دارای لکنت زبان کار می کنم یک حرف مهم با شما دارم و آن اینکه امکان دارد این عوامل محیطی و مشکلات عاطفی منجر به تشدید مشکل شود به نحوی که یا درمان را طولانی تر کند یا به سطحی تاخیر بیندازد که کودک یا والدین کودک درمان را رها کنند.
پس با هم مرور کنیم: یک مشاجره ساده والدین که با خودخواهی حاضر به دست کشیدن از آن نشده اند به راحتی اختلال گفتاری را برای کودک دلبندشان به یادگار گذاشت. یا شرایط پر تنشی که در مهمانی های مختلف پیش می آید و سهل انگاری والدین در رابطه با تنشی که کودک تجربه می کند از این دست موارد هستند.
آخرین موردی که باید به آن اشاره کنم فیلم ها و بازی های ویدیویی می باشد. در مورد اول به نسبت نظارت راحت تر می باشد هر چند چندان مهم به نظر نمی رسد در تجربه فردی به مواردی از این دست بسیار برخورده ام که صحنه موحشی از یک فیلم تا مدت ها مشکلات هیجانی و عاطفی برای کودکان ایجاد کرده است. ولی در مورد دوم نظارت به مراتب سخت تر می گردد چرا که رصد کردن یک بازی ویدیویی به مراتب از دنبال کردن یک فیلم سخت تر می باشد و همچنین به یاد داشته باشید که تجربه فردی در یک بازی بسیار تاثیر گذارتر می باشد.
اینها خلاصه ای بود هر چند می توان موارد بسیار دیگری در نظر داشت.