گفتاردرمانی در تلفظ حروف

• گفتاردرمانی

گفتاردرمانی در تلفظ حروف از راهکارها و روش های متفاوتی استفاده می کند و بسته به حروف مختلف این تکنیک ها بسیار متفاوت خواهند بود. در تلفظ حروف دولبی مانند ب یا م بازخورد بینایی یکی از اولین روش های در دسترس درمانگر خواهد بود ولی در حروف زبانی لثوی مانند تلفظ ت یا ل این روش ها به تحریکات حسی-عصبی نیز بسط داده می شود.

در مورد تلفظ حرف س و در کل تلفظ حروف سایشی مانند تلفظ ش یا چ، جا گذاری نوک زبان و تحریک حسی از اقدامات اولیه گفتاردرمان خواهد بود. همچنین مانند گفتاردرمانی در تلفظ حروف دیگر، در این حروف سایشی نیز باید از بازخورد بینایی و شنیداری استفاده کرد؛ ولی آنچه گفتاردرمانی در حرف س و دیگر حروف سایشی را متمایز می سازد، نوعی خرابگویی به نام لیسپ می باشد به شکلی که کودک برای تلفظ حرف س به جای اینکه زبان را با فاصله پشت دندان های پیشین قرار دهد بین آنها قرار می دهد و مشکل رایج و ساده ای بوده که چنانچه در سنین پایین رفع نشود در سنین بالاتر سخت تر خواهد بود هر چند در ابتدا با مزه به نظر برسد.

Toddler patient works with female provider using hands to make facial expressions.

گفتاردرمانی در تلفظ حروف