درمان جدید پارکینسون: از سلول‌های بنیادی تا فناوری‌های پیشرفته
درمان جدید پارکینسون: بیماری پارکینسون (PD) به‌عنوان دومین بیماری شایع نورودژنراتیو پس از آلزایمر، با از دست دادن نورون‌های دوپامینرژیک در جسم سیاه مغز میانی مشخص میشود. با پیشرفت‌های اخیر در علوم اعصاب و فناوری‌های پزشکی، رویکردهای درمانی نوینی ظهور کرده‌اند که امیدهای تازه‌ای برای بیماران ایجاد کرده‌اند.
● درمان‌های دارویی نوین
۱. داروهای هدف‌گیرنده آلفا-سینوکلئین:
– آنتی‌بادی‌های مونوکلونال
مانند PRX002/RG7935 که به آلفا-سینوکلئین متصل می‌شوند.
– مهارکننده‌های تجمع آلفا-سینوکلئین
مانند NPT200-11
۲. تعدیل‌کننده‌های مسیرهای متابولیک:
– فعال‌کننده‌های گلوکوسربروزیداز
(مثل Ambroxol) برای بهبود عملکرد لیزوزوم‌ها
– مهارکننده‌های LRRK2
مانند DNL201 برای موارد ارثی پارکینسون
● درمان‌های سلولی و ژنی:
۱. سلول‌درمانی:
– سلول‌های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs):
تبدیل سلول‌های پوست بیمار به نورون‌های دوپامینرژک
– پیوند سلول‌های مشتق از جنین (FET):
مطالعات فاز II نتایج امیدوارکننده‌ای نشان داده‌اند.
۲. ژن‌درمانی:
– ویروس‌های ناقل AAV برای بیان GDNF:
فاکتور نوروتروفیک برای محافظت از نورون‌ها
– روش‌های CRISPR/Cas9:
اصلاح جهش‌های ژنتیکی مرتبط با پارکینسون
● فناوری‌های پیشرفته:
۱. تحریک عمقی مغز (DBS) نسل جدید:
– سیستم‌های تطبیقی:
مانند Percept PC که فعالیت مغز را پایش و تحریک را تنظیم میکند.
– تحریک متمرکزتر
با الکترودهای پیشرفته
۲. نورومدولولاسیون غیرتهاجمی:
– تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)
– تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS)
● رویکردهای ترکیبی و شخصی‌سازی شده:
– پزشکی دقیق
بر اساس پروفایل ژنتیکی و بیومارکرهای هر بیمار
– ترکیب درمان‌های دارویی با روش‌های بازتوانی عصبی
● چالش‌ها و آینده پژوهش:
– نیاز به مطالعات طولانی‌مدت برای ارزیابی اثرات بلندمدت
– چالش‌های اخلاقی در استفاده از سلول‌های بنیادی و ویرایش ژن
– هزینه بالای بسیاری از درمان‌های نوین
● نتیجه‌گیری:
با وجود چالش‌های موجود، درمان‌های نوین پارکینسون در حال تغییر پارادایم مدیریت این بیماری از درمان علامتی به سمت روش‌های اصلاح کننده بیماری هستند. ترکیب فناوری‌های پیشرفته با رویکردهای شخصی‌سازی شده، آینده‌ای امیدوارکننده را برای بیماران پارکینسون ترسیم میکند.
● تمرینات کاردرمانی در بیماری پارکینسون: بهبود عملکرد و کیفیت زندگی
اهداف تمرینات کاردرمانی در پارکینسون
1. بهبود تحرک و تعادل
2. کاهش سفتی عضلانی و افزایش انعطاف پذیری
3. تقویت هماهنگی حرکتی
4. افزایش استقلال در فعالیتهای روزمره زندگی (ADLs)
5. پیشگیری از زمین خوردن و بهبود ایمنی حرکتی
انواع تمرینات کاردرمانی برای بیماران پارکینسون
1. تمرینات تعادلی و راه رفتن
– راه رفتن با گامهای بلند:
بیمار تشویق میشود تا قدمهای عمداً بلند بردارد تا از حرکتهای کوچک و نامتعادل جلوگیری شود.
– تمرین تغییر جهت:
راه رفتن به جلو، عقب و پهلوها برای بهبود چابکی.
– تمرینات تعادلی روی سطوح ناپایدار:
استفاده از تخته تعادل یا بالشتکهای نرم برای تقویت تعادل.
درمان جدید پارکینسون
2. تمرینات تقویتی و انعطافپذیری
– کشش عضلات سفت شده:
تمرینات کششی برای عضلات گردن، شانه ها و پاها به کاهش سفتی کمک میکند.
– تمرینات مقاومتی با باندهای کشی:
تقویت عضلات اندام فوقانی و تحتانی برای بهبود قدرت و تحرک.
3. تمرینات هماهنگی حرکتی
– تمرینات دست-چشم:
مانند پرتاب و گرفتن توپ یا قرار دادن اشیا در جای مشخص.
– نوشتن و طراحی:
انجام فعالیتهای ظریف برای بهبود کنترل حرکتی دستها.
4. تمرینات عملکردی برای فعالیتهای روزمره (ADLs)
– آموزش تکنیکهای جابجایی ایمن:
مانند بلند شدن از صندلی یا تخت.
– تمرینات لباس پوشیدن و غذا خوردن:
استفاده از وسایل تطابقی برای جبران محدودیتهای حرکتی.
5. تمرینات تنفسی و صوتی
– تنفس دیافراگمی:
بهبود کنترل تنفس برای کاهش خستگی و تقویت گفتار.
– تمرینات بلند خواندن یا آواز:
برای تقویت عضلات حنجره و بهبود وضوح گفتار.
نقشhttps://tehranrehab.ir/اهمیت-گفتاردرمانی/ کاردرمانگر در مدیریت پارکینسون
متخصص کاردرمانی با ارزیابی دقیق نیازهای فردی بیمار، برنامه های تمرینی شخصی سازی شده طراحی میکند. همچنین با آموزش خانواده و مراقبان، محیط خانه را برای افزایش ایمنی و استقلال بیمار تطبیق میدهد.
درمان جدید پارکینسون با سلول‌های بنیادین (Stem Cell Therapy) یکی از روش‌های جدید در درمان این بیماری است که سلول‌های بنیادین که قابل تبدیل به سلول‌های عصبی هستند، با هدف جبران سلول‌های عصبی آسیب دیده در مغز و ساختارهای مرتبط با حرکت به بیمار تزریق می‌شوند.
درمان جدید پارکینسون: در ایران نیز تحقیقات و مطالعاتی در خصوص درمان این بیماری با سلول‌های بنیادین در حال انجام است. این تحقیقات شامل مطالعات بالینی روی بیماران پارکینسون است که سلول‌های بنیادین به آنها تزریق میشود و سپس علائم بیماری و عملکرد حرکتی آنها مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.